Ölüm var değer geçer ölüm var deler geçer. Hep deriz ya kimine ölüm hiç yakışmaz. Bu duyguyu tekrar yaşadık Derik' ten gelen haber ile. İnsan vardır ; tanımasanız dahi içinizi öyle bir yakar ki ebediyete gidiş haberi ile gözyaşlarınız kendiliğinden boşalır.
Ölümsüz, zulümsüz ve kahrolmadığımız günümüz yok neredeyse. Her haberde derin acılar kaplıyor içimizi. Öyle ya CAN bu, kolay değil. Gidene mi yanalım yoksa ardında bıraktıklarına mı? En çok da tabut başında ki gözü yaşlı analar ve evlatlar beni kahrediyor. O an insanlığımdan nefret ediyorum. Bir şey yapamamanın acizliğini en derinden hissediyorum. Son dönemde bu görüntüler hayata neşe ile bakan pencerelerimize kilit vuruyor. Bakmak istemiyoruz geleceğe. Tahir Elçi 'de bu duyguları yaşattı bize. Yakından tanımasak bile onda ki iyi niyeti ve insan sevgisini alıyorduk gözlerinden. Tahir Elçi ve Derik Kaymakamı'nın gözlerinde ki ışık İŞTE BU dedirtiyordu bize. Biz bu duyarlılığı istiyoruz. Tahir Elçi'nin vefat gününü hatırlıyorum. Çok acı bir gündü. İçime öyle bir oturmuştu ki şiirlerime dize olmuştu.
" oy oy kör olasan Dört Ayaklı Minare"
mısrası düğümlenmişti boğazıma. O günden sonra o sokağa hiç girmedim biliyor musunuz? Giremedim. Nasıl ki Gaffar Okkan' ın öldürüldüğü caddeden her geçişimde İçime derin duyguların dolması gibi. Keşke tanısaydım diye üzülmem gibi. Sebep olanları Allah kahretsin demem gibi. Evet ölüm var değer geçer ölüm var deler geçer. Derik Kaymakamı gibi. O da içimizi deldi geçti. Haberi aldığımızda çok üzüldük. Sonra onunla ilgili anıları ve haberleri aldıkça, fotoğraflarını gördükçe, gözündeki İNSANI gördükçe daha da kahrolduk.
Neden hep İYİLER ölür veya öldürülür? Neden içi İNSAN sevgisi ile dolu olanlara İNSANLAR kıyar? Neden yardım için uzanan elleri kırar içten sevilenler?
Dünya üzerinde ilk kanın döküldüğü topraklardayız. Kardeşin kardeşe kıydığı topraklar. Zalimin zulmünün ilk başladığı topraklar. Bereketini beslendiği kanlardan alan topraklar. Var oluşundan bu yana şiddetin hiç eksilmediği ve bu gidişle hiç eksilmeyeceği topraklar. Şunu anlıyorum bu coğrafyada; can bulan, can almaya meyilliymiş.
